Wouter

Start politiek 

Toen Yves Leterme in 2003 voorzitter van CD&V werd, vroeg hij Wouter om ondervoorzitter te worden.  Wouter schreef als ondervoorzitter zijn eerste politiek boek, De mythe van het vrije Ik, en ontpopte zich op die manier als de ideoloog van de partij. Tijdens het voorzitterschap van Jo Vandeurzen en voorzitter a.i. Etienne Schouppe bleef hij ondervoorzitter om in maart 2008 tijdelijk zelf aan het roer te komen van CD&V. Voor deze interim periode kreeg hij algemene waardering. Marianne Thyssen vroeg hem dan ook opnieuw ondervoorzitter van de partij te worden toen zij in 2008 als voorzitter werd aangesteld alsook de studiedienst CEDER te leiden.  Als directeur van de studiedienst schoof Wouter mee aan de Vlaamse regeringsonderhandelingen van 2009.

​

In 2000 zette Wouter zijn eerste stappen binnen de lokale politiek.  Hij werd verkozen tot gemeenteraadslid en werd in 2004 schepen van Sociale Zaken in Leopoldsburg.  Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 werd Wouter als lijsttrekker verkozen met 1579 stemmen, wat resulteerde in een mandaat als 1e schepen en schepen van Financiën, Ruimtelijke Ordening en Onderwijs.  In 2012 werd CD&V de grootste partij van Leopoldsburg waardoor Wouter burgemeester werd.  In 2018 bevestigde CD&V als grootste partij en werd Wouter opnieuw voorgedragen als burgemeester.

In 2004 werd Wouter ook senator en dit in opvolging van Stefaan De Clerck.  Bij de federale verkiezingen van juni 2007 raakte Wouter rechtstreeks verkozen in de Senaat. Hij werd er voorzitter van de commissie Financiën en Economie en zetelde namens de Senaat in het Beneluxparlement waar hij voorzitter was van de commissie Buitenlandse Zaken.  Bij de verkiezingen van 2010 werd hij opnieuw rechtstreeks tot senator verkozen.

In datzelfde jaar volgde Wouter Marianne Thyssen op als voorzitter ad interim van de partij.  Eind 2010 stelde hij zich officieel kandidaat.  Hij werd door meer dan 25 000 leden met 98.73 % verkozen.  Als partijvoorzitter onderhandelde hij mee de langste regeringsvorming ooit (2010-2011).  Hij werd door koning Albert II aangeduid als Koninklijk Onderhandelaar en bereidde vanuit die opdracht de zesde staatshervorming voor.  Het zou de basis worden voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel Halle Vilvoorde, een nieuwe financieringswet voor ons land en een overdracht van 17 miljard aan bevoegdheden naar de regio’s.  Nadien zou hij voor zijn partij onderhandelen voor een nieuwe regering die leidde tot de regering Di Rupo (2011-2014).  In 2014 zou hij met Charles Michel de basis leggen voor de regering Michel (2014-2019).

Als partijvoorzitter organiseerde hij ook twee belangrijke en succesvolle congressen, namelijk het innestocongres van 2013 en het nieuwe wijcongres van 2016.  Met zijn boek 'Het moedige midden' positioneerde hij CD&V als een verantwoordelijke centrumpartij.  Het zorgde voor verkiezingswinst in 2014.  Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 en 2018 bleef CD&V met die koers de grootste partij op lokaal niveau. 

Na de parlementsverkiezingen van 2019 volgde hij Kris Peeters die Europees Parlementslid werd, op als federaal minister van Werk, economie en consumentenzaken.  Bij de vorming van de Vlaamse regering Jambon werd hij dan minister van Welzijn, volksgezondheid, gezin en armoedebestrijding.  Na het overlijden van een baby in een crèche nam Wouter ontslag als minister en keerde hij terug als burgemeester en federaal Kamerlid.