Verbondenheid in deze tijden door de ogen van een kind. Hoe ziet dat eruit? CKG De Hummeltjes liet de kinderen die ze begeleiden een kerstkaart ontwerpen in teken van verbondenheid. Vandaag mocht ik enkele van hen bedanken voor de mooie creaties die ze hadden gemaakt. Het is als volwassene dan ook vaak moeilijk om in te schatten wat er omgaat in de gedachten van onze kinderen.
Zo getuigde een mama heel openlijk over het feit dat haar dochter van 8 jaar en zijzelf prestatiedruk ondervinden. Als papa besef ik dit maar al te goed. Het doet vragen rijzen dat zo een jonge kinderen deze druk al ervaren. Het kan immers het functioneren van individuen belemmeren en het is iets waar we in de toekomst nog meer geconfronteerd mee zullen worden. Moeten we ons niet net focussen op datgene waar we goed in zijn? Moeten we ons niet wat minder vergelijken met anderen? Moeten we niet leren inspelen op elkaars krachten?...? Die vragen stellen is al niet evident, het antwoord vinden nog moeilijker.
Het gesprek met de begeleiders van CKG De Hummeltjes heeft me hier nog verder over doen nadenken. Ze zetten namelijk in op de kracht van het gezin, van de ouders, van de kinderen. Kortom op zorgzame buurten. Ze bieden opvoedingsondersteuning aan gezinnen en merken dat de onzekerheid die zich bij de kinderen bevindt, vaak ook terug te vinden is bij de ouders. Deze gezinnen hebben dan ook dikwijls nood aan een duwtje in de rug, aan een kompas dat hen op weg helpt.
“De Hummeltjes vzw schenkt je een paraplu om regenbuiten tijdens stormen te weerstaan, een hart om je te verwarmen en te steunen wanneer de storm niet onmiddellijk wil gaan liggen.”
Dank aan alle kinderen die tekeningen hebben gemaakt en aan CKG De Hummeltjes voor hun onvoorwaardelijk engagement dat ze tonen.
コメント