Via Radio2 nam ik deel als warme luisteraar en bood ik een luisterend oor aan drie inspirerende personen. Ongelofelijk hoe voordien nog onbekenden opeens gegrift staan in mijn geheugen. Het waren intense gesprekken waarin ik vaak aan de grond genageld stond, maar ook een glimlach op mijn gezicht kreeg wanneer ik hoorde hoe mensen hun eigen kwetsbaarheden ombogen tot een kracht.
Opvallend hoe velen onder ons altijd denken aan een ander en zichzelf eerder aan de kant schuiven. Zo vroeg Josepha, een prachtige dame op leeftijd die slechtziend is, “Maar hoe gaat het met u minister?”. De oprechtheid en bezorgdheid was hoorbaar in haar stem. Het raakte mij. Mijn intentie was om te luisteren naar hoe het met haar ging, maar al snel wist ze de rollen om te keren. Ik herkende de bezorgdheid van mijn eigen grootouders en mezelf naar onze kinderen toe. Een ongerustheid die wij allemaal wel eens ervaren. Het was mooi om te voelen dat mensen gemeend interesse hebben in anderen hun welzijn. Ik heb gemerkt dat waar mensen ook zijn, in welke situatie ze ook zitten, de grote nood aan geborgenheid, verbondenheid en warmte blijft ontzettend groot.
Ik hoop oprecht dat deze personen genoten hebben van hun verhaal te kunnen vertellen. Het deed mij in ieder geval deugd om hen een luisterend oor te bieden. Ik wil hen dan ook danken voor het vertrouwen dat ze me hebben gegeven door hun verhaal met mij te delen.
