top of page
  • Wouter Beke

De vingers aan de pols houden op het terrein.

Regelmatig ga ik persoonlijk in gesprek met vertegenwoordigers uit de diverse sectoren binnen ons welzijns- en zorglandschap. Het helpt me goed zicht te krijgen op de gevoeligheden op het terrein en op de moeilijkheden die men ervaart. Op die manier kunnen we spreken over hoe men bepaalde zaken kan aanpakken in de praktijk. Het spreekt voor zich dat nu alles rond Corona draait. Gaande van de besmettingen, de vaccinatieaanpak tot de impact op het welzijn van onze Vlamingen.


Zo blijkt het in Limburg, en in het bijzonder in het noorden en zuiden van onze provincie, toch zeer belangrijk om de besmettingen goed in het oog te houden. We moeten dan ook alert reageren op mogelijke nieuwe uitbraken.


Dat iedereen uitkijkt naar zijn of haar prik spreekt voor zich. Ik begrijp maar al te goed dat de onzekerheid van de leveringen van de vaccins op het gemoed van de medewerkers inspeelt. Zeker wanneer blijkt dat hun prik wordt uitgesteld. We proberen dit zoveel mogelijk te beperken, maar zijn steeds afhankelijk van de aanleveringen vanuit de respectievelijke firma’s.


Het is positief om te horen dat er een grote vaccinatiebereidheid is. Want we zien in andere regio’s en landen dat dit geen evidentie is. Al meer dan 23.000 Limburgers kregen een prik. In bijna alle Limburgse woonzorgcentra kregen de bewoners en personeelsleden hun eerste vaccin. Ook de eerste zorgverleners uit de eerste lijn en ziekenhuizen kwamen al deels aan bod.


Uit een overleg als deze besef ik nogmaals hoe belangrijk samenwerking is. Hoe de mensen op het terrein het onderste uit de kan haalt en men elkaar tracht te helpen. Ik kan daar niet genoeg dankbaar voor zijn.


bottom of page